Qatareren kan je leren!

Ik zit nu in een winkelcentrum bij een Starbucks. De naam die op mijn drankje werd geschreven is Marte en dat vind ik goed genoeg. Het is hier binnen zon 20 graden denk ik, ik heb in ieder geval een T-shirt én een vest aan. Buiten is het 41 met gevoelstemperatuur 47. Men zegt dat dit jaar de zomer langer door gaat omdat hij ook later was begonnen dus mijn hoop dat het in september beter zou worden lijkt voorlopig nog niet uit te komen. Eerlijk gezegd begin ik ook wel te wennen aan de 40 graden, het is ook weer niet onmenselijk heet. Als je lang buiten bent word je wel plakkerig, sloom en moe maar afhankelijk wat je daarna gaat doen is dat geen probleem.

Wij zijn bijvoorbeeld een paar keer naar het strand geweest. Er is een privé strand dat hoort bij een compound waar je alleen naar binnen mag met een pasje. Dit is een westerlingen strand dus je mag in je bikini, net zoals alle hotelstranden. Ik ken wel iemand die iemand kent die daar een appartement heeft dus met zijn pasje mogen wij op het strand. De zee is hier heel rustig en er is bovendien een soort zwemdeel afgezet met roodwitte platic dingen dus er zijn geen golven maar er is wel zand, zout en water dus het telt als zee. Op dit strand kan je gratis op een fijne chaisse longue liggen met een mooi dakje voor de schaduw, vanaf daar kan je zo de zee in plonsen. Dat wil zeggen; als je de tocht over het hele hete zand overleeft, meestal zijn de eerste 3 stappen nog best prima te doen maar daarna brand het zand zo dwars je voetzolen door en ben je genoodzaakt om als een gekke gekko over het strand te rennen. Dit doet me denken aan Griekenland afgelopen zomer waar ik de eerste paar weken ook als een gekko over het strand liep maar na een tijdje wennen je voeten eraan en kost het geen moeite meer.  Lekker de zee in. Die ook lekker warm is, als een tropisch zwemparadijs, ik denk een graad of 30. Ik zoek het even op…. *tring*: waar ik 30 zei bedoel ik 33 stop de tijd.   Het is erg fijn om op het strand te zijn,  als het een beetje waait koel je echt af, het water is heerlijk en het helpt mij enorm om het vakantie gevoel een beetje vast te houden.

Officieel heb ik nu alleen geen vakantie meer want ik heb een baantje gevonden! Ik heb op allerlei verschillende banen gesolliciteerd: receptioniste in een hotel of spa, HR officer ergens anders, administratie miep bij een makelaars kantoor. Al deze dingen heb ik niks van gehoord dus ik zal er wel niet genoeg ervaring in hebben. Wel hoorde ik iets terug van de school voor de podiumkunsten die hier zit. Het heet IAID en ze zochten een balletinstructrice. (Ik heb ze maar niet verteld dat ik een hekel heb aan het woord instructrice want ik ben een docent en doe zooooo veeeeel meer dan alleen instructie geven maar oke) Ik had mijn CV gemaild en werd 2 dagen later op gesprek verwacht.  De school zit in een wijk vrij ver weg van ons huis, ongeveer een half uur rijden, in het deel van de stad waar veel Indiase mensen wonen maar na drie kwartier in een Uber te hebben gezeten was ik gearriveerd. Een vriendelijk chaotisch uitziende mevrouw liet me binnen in haar kantoor waar het sollicitatiegesprek zou plaats vinden. Echter was het geen gesprek te noemen, de mevrouw vroeg soms wel wat over mij, mijn opleiding, mijn werkervaring of mijn manier van lesgeven maar ze heeft me geeneen keer laten uitpraten. Wel heeft ze zelf een heleboel verteld, over de school en de lokalen en de hele bijzonder manier van werken die ze hebben, en hoe vreselijk populair ze wel niet zijn, en hoe fijn het is dat ze een tweede locatie hebben, en dat zij zelf dus de manager was maar dat er nog een oppermanager was, en dat ik nooit zou raden hoe oud ze is, en dat de docenten van de school uit allerlei verschillende landen kwamen, en dat de leerlingen ook uit allemaal verschillende landen waren, en BLABLABLA.  Het meest interessante wat ze te vertellen had ging daadwerkelijk over de baan en het salaris. Het werkt in Qatar zo dat als je ergens fulltime gaat werken dat het bedrijf je dan een pakket aanbiedt. Hier zit meestal in; je visum regelen, woning, reiskosten, telefoon, zorgverzekering, 1x per jaar vluchten naar huis voor je vakantie en dan nog geld. Deze dansjuffen baan was ook een fulltime baan, wat betekende dat je dan 6 dagen in de week 8 uur per dag aanwezig moest zijn op de dansschool. Hoeveel uur daarvan je ook daadwerkelijk aan het lesgeven was kon ze me niet vertellen. Je moet je dan met een vingerafdruk aanmelden en ook weer afmelden. Het wonen MOET in een door hen aangeboden (gedeelde) kamer met misschien een keuken in een wijk waar weinig te beleven valt. Het allerleukste: je mocht niet later dan middenacht thuiskomen anders word je ontslagen, puur voor de veiligheid van onze werknemers hoor (zei ze met een glimlach). Ohja, en in alle studio’s hing een camera waar ze de hele tijd op zat te kijken. Ohja, en al je les inhoud werd bepaald door iemand anders. Ohja en je kreeg elke maand een evaluatie door het hele team. OHJA: voor ze me wilde vertellen hoeveel geld ik dan zou krijgen en hoeveel lessen ik dan moest geven werd er van me verwacht dat ik een demonstratie klassieke dans zou geven aan het management team. Niet een proefles, of een lesdemonstratie, neeee een uitvoering klassieke dans. (Ik heb in mijn leven nog nooit een voorstelling hoeven doen voor ik ergens danslessen mocht geven. En nu ik er zo over nadenk heb ik misschien wel nog nooit een echt klassiek optreden gegeven…) Ik had allang bedacht dat ik hier niet wilde werken want alles voelde niet goed maar toen ze al deze dingen ging vertellen ben ik maar weggegaan want dat zag ik helemaal niet zitten.

Ik begon me wel een beetje zorgen te maken of ik dan wel werk zou kunnen vinden, want ik was toch al wel 10 dagen in Qatar en ik had nog steeds niks. Een mens verveelt zich snel zullen we maar zeggen. Ondertussen ben ik in gesprek met een 2 sportscholen die hun rooster willen uitbreiden met ballet voor kinderen of dansconditie dus ik hoop dat daar iets uit komt. Een van die sportscholen is waarschijnlijk de duurste sportschool van de stad, ze doen voornamelijk groepslessen zoals pilates yoga boxxen en crossfit. Ze gaan hun hoofdlocatie uitbreiden met een mini versie voor kinderen en ze zijn aan het onderzoeken of ze daar balletlessen willen aanbieden. Het gesprek wat ik daar had was zo compleet anders dan het gesprek bij IAID! De sfeer was erg ontspannen en de manager waarmee ik sprak stelde mij vragen wat slim zou zijn om de lessen op te starten en gaf ook aan wat zij belangrijk vonden in een docent. Hier voelde ik me enorm op mijn plek en gewaardeerd. Aan het eind van het gesprek kreeg ik nog een rondleiding door de sportschool, alleen al de kleedkamer was zo vreselijk mooi. Alles ruim opgezet, heel erg schoon, gratis handdoeken voor de leden, mooi en een beetje futuristisch design. Dan was er voor elke soort groepsles een lokaal wat er ook echt prachtig uit zag, alleen al door deze rondleiding hoop ik dat ik hier een beetje mag werken… Het zou helemaal super zijn als ik daar dan ook gratis mag sporten.. Ook zeggen sommige mensen dat ik prive lessen zou moeten gaan geven, daar heb ik eerst nog wat meer connecties voor nodig. Verder ga ik hier zelf ook graag dansen! Er is een fijne dansstudio niet zo ver bij mij vandaan waar ik allerlei lessen heb gevolgd. De studio is ergens vorig jaar geopend en zit in de wijk “the pearl”, je kan hier gewoon voor één les naar binnen komen of een langere cursus volgen en het is een leuke plek om mensen te ontmoeten. Er zijn veel mensen die werken voor Qatar Airlines en op hun vrije dagen daar lekker komen dansen. Omdat ik hiet nog niet echt mensen ken vind ik het leuk om dansstijlen te doen waar ik me helemaal niet comfortabel in voel om mezelf een beetje uit te dagen. Zo heb ik afgelopen week musicaldans, hiphop en ‘op hoge hakken dansen’ gedaan. Gelukkig was het afgelopen week gratis want anders is het vrij onbetaalbaar. 5 euro voor een taxi er naartoe, 27 euro voor één uur dansen en dan 5 euro met de taxi weer terug. Soms ga ik ook samen met Dialo naar Yoga wat ook erg lekker (en meestal duur) is, wat wel mag want de studio’s zijn op waanzinnig mooie plekken en prachtig ingericht en de lessen worden gegeven door hele goede yogi’s. Een van de plekken is Niya Yoga, zij hebben een studio vlakbij het strand. De hele sfeer daar ademt yoga en ze matjes die er voor je klaar liggen zijn van de beste kwaliteit. De andere plek waar we zijn geweest was in het Sheraton hotel, de studio had ramen aan 3 kanten en 2 van die kanten keken uit over zee… Heerlijk!

Eigenlijk was ik van plan om hier elke dag naar de sportschool te gaan. Ik vind de sportschool alleen niet leuk. Er zijn wel leuke sportscholen met een fijne sfeer maar dat kost dan 250 euro per maand. De betaalbare sportschool waar Dialo lid van is ben ik wel geweest maar omdat mannen en vrouwen apart moeten sporten heb je een klein hok voor conditietraining voor vrouwen en een klein hok voor krachttraining voor vrouwen en voelt het een beetje als gevangenis. Bovendien is de sportschool alleen maar leuk omdat je dan naar mannen met mooie deltoideï (zoek dat maar op) kan gluren dus ik moet nog even verzinnen hoe ik hier dan mijn overbodige energie ga uitten.

Het is erg makkelijk om in dit land lui te worden, vooral nu in de zomer. Je hoeft helemaal nergens heen te lopen of fietsen want alles en iedereen heeft een auto. In een winkelcentrum of bij de haven kan je ook met een golfkarretje vervoerd worden mocht je moe worden van 200 meter lopen. Eten bestel je of haal je ergens. Elk restaurant dat aan de weg zit wordt automatisch een afhaal restaurant als je er voor parkeert, twee of drie keer toetert en met je grote licht flitst. Dit lijkt de soort magische code om iemand naar buiten te laten lopen met een menu in zijn/haar hand, deze persoon neemt dan je bestelling op en komt het eten brengen. De meeste van dit soort restaurants hebben ook gewoon een plek binnen waar je naar toe kan lopen en zelf kan bestellen bij de kassa om vervolgens binnen op je eten te wachten maar het kan ook luxer.  Daarom huren ze gewoon een paar extra mensen in die die (10) stappen voor ze willen zetten. Je kan ook de supermarkt een bezorgsupermarkt laten worden, parkeer voor de deur, toeter een paar keer en knipper met je grote lichten en TADAA er komt iemand naar buiten om te vragen wat je wil hebben.

Uhhh helemaal afgeleid. Ik heb dus een baantje gevonden!!

Dialo heeft een vriend van vroeger uit Egypte die ook in Doha woont. Hij werkt bij Qatar Gas en zijn vrouw Danielle heeft een fotostudio waar ze baby- kinder- en familie fotografie doet. Haar klanten zijn vooral de Qatari moeders. Ze komt met haar fotostudio bij de gezinnen thuis om een fotoshoot te doen voor bijvoorbeeld een eerste verjaardag en ze heeft me verteld dat de huizen van sommige van haar klanten waanzinnig mooie paleizen zijn.  Toen ze in één  van die paleizen was heeft ze aan een klant gevraagd of het haar wat lijkt als ze een foto-print-service op zou zetten. Haar klanten in de paleizen leek dat wel wat en zo geschiedde. Danielle heeft een paar fotoprinters gekocht en na een gezellig ontbijt met onze mannen heeft ze mij een baan aangeboden als foto-print-service-mevrouw zullen we maar zeggen. Mijn taak wordt uiteindelijk om op afspraak bij mensen thuis te komen en ze te helpen hun zelf gemaakte foto’s van bijvoorbeeld vakanties of verjaardagen te printen, je zou je kunnen afvragen waarom het nodig is dat ik daar helemaal voor naar hun huis kom maar dat heeft 2 redenen. 1 is dat dit land gemaakt is voor luie mensen dus beter kom ik naar hen dan dat zij naar mij moeten komen. 2 is dat je als Qatari vrouw jezelf niet aan mannen mag laten zien, ze dragen (bijna) allemaal een boerka. Of in ieder geval dragen ze een boerka als ze hier zijn. Het schijnt zo te zijn dat veel Qatari de zomermaanden doorbrengen in Parijs of Barcelona en dat ze, zodra ze in het vliegtuig stappen hun boekra uitdoen en een sexy jurkje van een of ander hip mode merk eronder uit komt. Als ze dan tijdens die maanden op vakantie foto’s maken van zichzelf kunnen ze die niet zomaar uitprinten in Qatar bij de kruidvat. Buiten het logische feit dat hier geen kruidvat is (wel een HEMA overigens) kan het niet omdat er dan mannen zijn die hun foto’s te zien (zouden kunnen) krijgen en dat is niet goed. Wat Danielle en ik ze dus gaan bieden is een manier om hun zelfgemaakte fotos te laten printen, door een vrouw en met 100% garantie dat wij niks doen met de foto’s omdat we ze weer verwijderen waar ze bij staan. Nouja dat is in ieder geval het idee, ik heb nu 5 dagen gewerkt waarin we vooral veel dingen hebben bedacht en gekocht en gebrainstormd. Zaterdag mag ik ook een huurauto ophalen zodat ik niet meer 20 euro per dag kwijt ben aan vervoer om op het werk te komen. Tot nu toe bevalt dit werk me prima, de andere mensen die in de fotostudio werken zijn erg gezellig en het is in Danielles huis dus haar 2 zoontjes brengen zo af en toe wat reuring in de tent. Ik ben vooral heel erg nieuwsgierig naar wat voor soort mensen ik ga ontmoeten met deze baan, het lijkt me mega interessant om bij de Qatari thuis te komen en kopjes thee met ze te drinken. Het is ook voor het eerst in mijn leven dat ik een 9 tot 5 baan heb en zelfs dat bevalt me wel. Ja opstaan is niet altijd even leuk maar dan ben je na 2 minuten ook weer vergeten, maar hoe lekker is het om om half 6 thuis te komen en dan niks meer te hoeven doen? Ik vind het heerlijk! Wel voer ik absoluut helemaal niks fysieks uit op zo’n dag maarja daar verzin ik nog wel iets op.

 (zelf geprinte foto's!)

Dialo en ik hopen nog een beetje bij te klussen in onze vrije uren door een boot trip te organiseren. Het bedrijf waar hij voor werkt heeft een speedboot/visbootin de haven liggen en die gebruiken ze maar 2 keer per maand voor een speervis trip. We willen gaan kijken of we een ‘Sunset boat trip’ kunnen gaan aanbieden. Om hier gedegen onderzoek naar te doen zijn we zelf natuurlijk al een paar keer de boot op gestapt om het uit te proberen, zelf als het 40+ graden is is het heerlijk op de boot. In de haven zelf is het even zweten maar je vaart daar langs mooie jachten en hele dikke dhows (traditionele Qatarse boten). Zodra je het haven gebied uit bent is het stukken minder warm en kan je gewoon lekker in je zwemkleren op de boot. Je ziet dan aan de rechterkant een panoramisch uitzicht van de skyline van de stad opgedeeld in 3 stukken, aan de ene kant de pearl (waar we vandaan varen) in het midden Katara (met de airco straat) en aan de andere kant alle torens van West Bay. Aan de linkerkant van de boot zie je in de verte een eiland en terwijl je ongeveer een half uurtje vaart komen er allemaal idioten op jetski’s voorbij die als een soort haaien heen en weer varen en dan kom je bij een onbewoond eiland waar je voor anker mag en lekker kan zwemmen. Terwijl de zon ondergaat kan je dan weer rustig terug varen met een muziekje en een lekker drankje (limonade of water want alcohol mag je niet op de zee of op straat). We hopen dat we de komende weken wat vrienden kunnen uitnodigen als proefgasten en dan kunnen we hopelijk echte gasten uit gaan nodigen die ons daar dan ook voor betalen. Maar misschien zijn we daar wel veel te druk voor en moeten we het houden bij verkenningstochten met zijn tweeën, wat eigenlijk veel leuker is natuurlijk.

Het gaat dus wel goed hiero en Oma… je hoeft je geen zorgen te maken! Hoe is het in Nederland?

AJU!